BU DÜNYA NEREYE GİDİYOR?

 Acımazsız bir toplumda nefes almak ne zor... 'Menfaat dünyası' diyorlar gerçekten de öyle. Bazı insanlar, menfaati için insanlarla diyalog kuruyor. Bazıları ise, menfaat nedir bilmiyor.

Bilenler ve bilmeyenler arasındaki farkı aslında görebiliyoruz. Mefaatini düşünen insanlar; sahte kalıplara bürünüp, sahte dostluklar kuruyor, gelip geçici çevre ediniyor. Fakat şaşırtıcı bir şey var ki! Onlar, daima ön planda tutulup, daima sevilen kesim oluyor. Menfaatini düşünmeyen insanlar ise; 'az insan çok huzur' diyor ve bir kaç dostundan başka çevresinde insan bulunmuyor. Bu insanlar da şaşırtıcı bir şekilde hiç sevilmez hiç saygı duyulmaz. Çünkü çıkarcı insanlar toplumumuzda öyle çok ki kendilerine benzemeyen insanları yabani olarak görüyor ve o insanlardan alacakları hiç bir şey yok...

Hayatı acımazsız yapan biz insanlarken, neden o masum canlılara suçluluk duygusu yükleme eğiliminde bulunuyoruz? Örneğin; sokakta yaşayan hayvanlar bahçemiz kirletiyor diye onları dağın başına atıp aç ve susuz bırakıyoruz, binalar dikip daha iyi yerlerde yaşamak için daha lüks hayat kurmak için bitkileri yok ediyoruz, kıt kanaat geçinen insanlarla yeterince para harcayamayıp, gösterişli yerlerde takılamıyoruz diye onları hor görüp dışlıyoruz... Daha çok sayacağım şeyler var aslında ama kelimeler bitmez tükenmez.

Bu hayat yolculuğunda, bir insan diğer insana neden bu kadar acımasız olur? Neden bu kadar bencil olur? Aslında neyi geçmişimizde, çocukluğumuzda nasıl yaşıyorsak ileri ki yaşlarımızda da gördüklerimizi, yaşadıklarımızı günahsız insanlara yaptırım gücü uyguluyoruz. Birde bazı insanlar var ki, ben yaşadım başkaları yaşamasın diyen... Onlar da menfaatsiz düşünen kesim oluyor. Onlar sadece ben yaşadım başkaları yaşamasın demiyor. Adaletsiz ve acımasız yaptığımız bu dünyada savaş veren insanlar, iyiliği ve güzelliği tekrar çoğaltmaya çalışıyor.

Ve herkes güzellikler istiyor aslında... Herkes mutlu, huzurlu yaşamak istiyor ama herkes bu adaletsizlikten, acımasızlıktan asla vazgeçemiyor... Çünkü çıkarları, ruhunda daha ağır basıyor.