"KEŞKE"

Biliyorum için buruk, belki de hiç kimse duymasın diye sessizce hıçkırıklarla boğuluyorsun... Bırak hayatın akışına, gitsin gidebileceği yere. Daha ne kadar kalbin kırılabilir ki? Daha neler göreceksin ki? Dostlarının bile anlayamayacağı durumdaysan işte o zaman kendi kendinin dermanı olabileceğin durumdasın.
Kalk aynanın karşısına, çık bak kendine! Belki çocukluğun, belki gençliğin, belki de o ergenlik çağın aklına gelecek... Ve kendine söyleyeceğin şey "Yıllar beni ne kadar da değiştirmiş ruhum olgunlaşmış olduğu kadar yüzümde de kırışıklıklar çoğalmış." sonra kendine üzülüp 'keşke' diyeceksin içinden. Keşkeler değiştirmez hiç bir anılarını silemez tıpkı şuan oluşturduğun anılar olduğu gibi... Küçükseme kendini, acıma kendine, 'keşke' diye söylenme! Sen öyle değerlisin özelsin ki bunun farkında bile değilsin. Kendine acımanın, üzülmenin mantığı yok. Çünkü sen güçsüz değilsin her zorluğu aşabilecek güce sahipsin ama  kendi kendinin farkında değilsin.
"Keşke" öyle saçma bir söylenti ki neden "Yarın güzel olacağım, daha mutlu uyanacağım ve aldırmadan hayallerim için amaçlarım için güzel anılar biriktire bilmek için en önemlisi keşke dememek için ben güçlüyüm, her ne olursa olsun mutluyum, hayatı seviyorum ve onlar benim mutsuzluğum değil ufak tefek engeller ama bunları mutlaka aşacağım" diye kendinizi motive etmiyorsunuz. Ama bunu sözde bırakmayın kendinizde inanın ve öyle olun.
Hiç bir şey için geç değil! Herşeyin geç olabilmesi için son nefesinizi vermeniz gerek. Onun için kalkın ayağa kendinize gelin. Hayat mücadelenizi silip süpürmeyin.!

Erengül Ezgin